Sander Janssens van Theaterkrant recenseerde Ik moet u iets vertellen in zijn artikel over festival Yes in my backyard. Het volledige artikel lees je hier.
Brecht Hermans kiest uiteindelijk voor het volle licht: zijn solo Ik moet u iets vertellen (regie: Nina-Elisa Euson) is een theatraal verslag van zijn coming-out. En dan niet zozeer het moment waarop hij vertelde dat hij homo is – dat overigens uit meerdere momenten bestond – maar het hele proces: van verwarrende gevoelens als jonge tiener tot een schuchter eerste bezoek aan een dark room.
Hermans is een aimabele theaterpersoonlijkheid met een goede antenne voor zijn publiek, die hij volop bij zijn voorstelling betrekt. Zo plukt hij willekeurig een vrouw uit het publiek die hij een stuk script in haar handen duwt en de rol van zijn moeder toebedeelt. Samen spelen ze een scène uit waarin hij bij zijn moeder uit de kast probeert te komen. Mooi is hoe oprecht het wederzijdse ongemak is: we zien moeder en zoon, maar vooral ook twee vreemden voor elkaar, die weliswaar proberen samen te komen maar elkaar niet vinden. Aan de oppervlakte levert het een lach op, maar het is een uiterst sterke theatrale keuze die beklijft.
Hermans benadrukt met deze solo dat een coming-out niet lineair is, geen verhaal dat van twijfel naar opluchting toewerkt, het is niet de boog van schaamte naar schaamteloosheid of een ontwikkeling die langs obstakels tot een catharsis leidt. Het is keer op keer zoeken, twijfel, ontladen, jezelf verrassen, steeds beter leren kennen, overmoed, moed. Dat is een waardevol inzicht, dat door Hermans in alle openheid en met evenveel kwetsbaarheid als spelplezier over het voetlicht wordt gebracht.